Bo Carpelan

Bo Carpelan (ur. 25 października 1926 w Helsinkach, zm. 11 lutego 2011 w Espoo) – pisarz fiński tworzący w języku szwedzkim.

Był synem ubogiego urzędnika bankowego. W 1944 roku podjął studia na Uniwersytecie Helsińskim. Studiował literaturę, równocześnie pracując w księgarni akademickiej, a następnie w bibliotece miejskiej. Studia ukończył w 1948 roku, w 1956 uzyskał licencjat, a w 1960 doktorat. Jego rozprawa doktorska dotyczyła twórczości poety Gunnara Björlinga (1887-1960). Tydzień przed terminem obrony rektor Edwin Linkomies poinformował Carpelana, że twórczość żyjącego poety nie może zostać zaakceptowana jako temat rozprawy doktorskiej. Mimo tego do obrony doszło i rozprawa została przyjęta.

Oprócz pracy w bibliotece Carpelan zajmował się krytyką literacką. W latach 1949–1964 publikował recenzje w szwedzkojęzycznym dzienniku Hufvudstadsbladet.

Tworzył utwory poetyckie, a także powieści i opowiadania. Dużą popularność przyniosły mu utwory dla młodzieży, tłumaczone na wiele języków, w tym polski. Był jedynym pisarzem, dwukrotnie uhonorowanym nagrodą Finlandia (w 1993 za powieść ''Urwind'' oraz w 2005 za powieść ''Berg''). W 1977 roku otrzymał Nagrodę literacką Rady Nordyckiej, a w 2006 Prix Européen de Littérature. Źródło: Wikipedia