Taliesin

miniatura|250px|O Val do [[Río Eden, Cumbria|Eden entre Appleby e Penrith, unha área que se dá como territorio de Urien Rheged nos poemas  laudatorios de Taliesin.]] Taliesin, nado contra o ano 534 e finado en 599, foi un poeta britano do período posromano de Britania cuxa obra sobreviviu probabelmente nun manuscrito do galés medio, o ''Libro de Taliesin''. Taliesin foi un bardo de sona que se cre que cantou nas cortes de polo menos tres reis célticos britanos.

Como máximo once dos poemas que se conservan foron datados no século VI, polo que se adscriben ao Taliesin histórico. A maior parte desta obra loa o rei Urien de Rheged e o seu fillo Owain mab Urien, aínda que varios dos poemas indican que tamén serviu como bardo da corte do rei Brochfael Ysgithrog de Powys e o seu sucesor Cynan Garwyn, quer antes quer durante o súa permanencia na corte de Urien. Algúns dos acontecementos aos que se refiren os poemas, tales como a Batalla de Arfderydd (c. 583), aparecen mencionados noutras fontes.

O seu nome, escrito Taliessin nos ''Idylls of the King'' de Alfred, Lord Tennyson e nalgunhas obras subsecuentes, significa "cella brillante" en galés medio. na lenda e na poesía medieval galesa aparece mencionado como ''Taliesin Ben Beirdd'' ("Taliesin, Xefe de Bardos" ou xefe dos poetas). Aparece mencionado como un dos cinco poetas britanos de renome, xunto con Talhaearn tad Awen ("Talhaearn Pai da Musa"), Aneirin, Blwchfardd, e Cian Gwenith Gwawd ("Cian Trigo de Canción"),  na ''Historia Brittonum'', e tamén se menciona na colección de poemas coñecida como ''Y Gododdin''. Taliesin foi moi ben considerado a mediados do século XII como o suposto autor dun  gran número de lendas románticas.

Segundo a lenda, Taliesin foi adoptado de neno por Elffin, o fillo de Gwyddno Garanhir, e profetizou a morte de Maelgwn Gwynedd pola febre amarela. En historias posteriores converteuse nun heroe mítico, compañeiro de Bran o Bendito e o rei Artur. A súa biografía lendaria atópase en varios documentos tardíos (véxase máis abaixo; a narración máis antiga que chegou ata nós está nunha crónica manuscrita da historia do mundo escrita por Elis Gruffydd a mediados do século XVI).   Veröffentlicht in Wikipedia